نصر

منبرهای  دو دقیقه ای

مقایسه آخرت و دنیا

«امام حسین علیه السلام در روز عاشورا برای بنی هاشم نامه ای می نویسد که تمام فلسفه نهضت کربلا را در این نامه فشرده کرده است، تا آیندگان این نقشه را ببینند. نامه حضرت این است:

«بِسْمِ‏ اللَّهِ‏ الرَّحْمنِ‏ الرَّحِیمِ‏ مِنَ‏ الْحُسَیْنِ‏ بْنِ‏ عَلِیٍ‏ إِلَى‏ مُحَمَّدِ بْنِ‏ عَلِیٍ‏ وَ مَنْ‏ قِبَلَهُ‏ مِنْ‏ بَنِی‏ هَاشِمٍ‏ أَمَّا بَعْدُ فَکَأَنَّ الدُّنْیَا لَمْ تَکُنْ وَ کَأَنَّ الْآخِرَةَ لَمْ تَزَلْ وَ السَّلَام‏»[1]

مخاطب نامه، ابتدائًا، محمد بن علی، (برادرحضرت)، معروف به محمد حنفیه، که از شجاعان روزگار و مورد علاقه حضرت علی علیه السلام است. می فرماید: « انگارکه این دنیا؛ اصلا نبوده و به غیر از آخرت چیزی نبوده است.»